Ik ben er klaar mee. “Kun je KPI’s toevoegen?”, Kun je het SMARTer maken?”, “Kun je beter omschrijven wat de resultaten zullen zijn?”. Mijn ervaring is dat je deze vragen niet moet stellen als het om innovatie gaat. And it’s backed by science.
Het stomme is: ik voel steed de neiging eraan mee te doen. Vanuit de gedachte: “We springen wel door de hoepel, zodat we daarna echt aan de slag kunnen”.
Maar dit is kortzichtig. Door dit te doen kom je, en blijf je, in de wereld van tunnelvisie en schijnprogressie. Want als je eenmaal de KPI’s hebt en ze zijn SMART, moet je ook voortgangsverslagen schrijven – het liefst met zoveel mogelijk getallen, want subsidieverstrekkers/opdrachtgevers houden van getallen. En daarmee heb je een verkeerde focus én loop je leeg.
Een blog van Aad Oosterhof over waarom de toepassing van KPI’s en SMART tot een verkeerde focus en schijnprogressie leidt, hoe je dit moet vermijden en waar je je wel op moet richten. Sneak preview: zet in op KLI’s o.a. door middel van een methode van Dutch Research Institute for Transitions.