Onlangs is er een studie gepubliceerd waaruit blijkt dat Nederlandse organisaties hun eigen ontwikkeling grotendeels intern vormgeven en uitvoeren. Niks mis mee, tenzij het gaat om vraagstukken die je per definitie niet alleen als zelfstandige entiteit kunt oplossen. En daar zien we er steeds meer van. Bijvoorbeeld de personeelsbezetting in de zorg, krimp in de Noordelijke regio, duurzaamheidsinitiatieven via coöperaties, vrijages tussen MBO-instellingen en -heel recent- vluchtelingenopvang bij gemeenten.
De conventionele organisatiekunde is op dit punt armetierig. Daarom hebben we met Het Zuiderlicht dit soort multipartijensamenwerkingen tot ons belangrijkste speerpunt verheven. De kernvraag daarbij is: hoe kunnen we onderlinge spanningen in dit soort samenwerkingen productief maken? Collega’s Aad Oosterhof en Georgy Evers leiden de bijbehorende initiatieven.